ÇO pron.
Açò; aquesta, aqueixa, aquella cosa.
"Axo me appar que sie follia: donar fe en la letra de una carta e no en la de la altra carta, e pendre del libre ço que li plau e fa a son proposit, e lexar ço que no li plau." Ferrer, Vicent Sermons de Sant Vicent Ferrer XLVI
"... mas sta alegrament e pagat ab ço poch teus, car pus segur passa hom en poch riu que en alt flum e pregon." MS. n. 216, f. lxxxxiiij, d. Bibl. Univ. València
| | |